همکاری

بسم الله الرحمن الرحیم

امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: نشانه ی عاقل سه چیز است: تا از او سؤال نکنند صحبت نمی کند، زمانی حرف می زند که دیگران نتوانند، چیزی را می گوید که به صلاح مردم باشد، پس کسیکه هیچ کدام از این ویژگیها را ندارد، کودن است. (به نقل از کتاب شریف کافی، جلد1، صفحه ی 17)

 

چند نمونه از گناهان زبان:

گفتار دروغ‏، قسم دروغ، وعده دروغ، غیبت، سخن چینی، دورویی زبان، اشاعه فحشا، نسبت زنا دادن بدون دلیل، فحش، دشنام دادن به مؤمن، مزاح(غیر از مواردی که فساد ندارد و به عنوانی مانند خوشحال کردن مؤمنان صورت میگیرد)، غنا، مسخره کردن، ارجاف(منتشرکردن اخبار ترس‏آور میان مسلمانان)، سخن گفتن بدون علم، مراء(جدال)، سخن بیجا و بسیار گفتن، ستایش و نکوهش بیمورد، تملّق، لعن مؤمن، خودستایی، بیباکانه هر سخنی(راست یا دروغ) را نقل کردن، اظهار کردن عیب دیگران، افشای اسرار دیگران، هجو مؤمن، تشبیب(بیان کردن زیباییهای زن نامحرم با شعر)، نقل سخنی که در مجالس به عنوان امانت گفته شده است، پرسش از روی تعنّت و نه برای فهمیدن، پرسش از چیزی که فایده دینی و دنیوی ندارد، طعن زدن، امر به منکر، نهی از معروف، اعتراف به گناه، اظهار فقر، پوزش بیجا، خیانت در مشورت، داوری بیجا

چهل گناه زبان به نقل از روایات:

1.خبری را ندانسته گفتن
2.عیب جویی از دیگران
3.مسخره کردن
4.تهمت زدن
5.فاش کردن اسرار مردم
6.رنجاندن مومن
7.سرزنش بیجا
8.دروغ گفتن
9.وعده دروغ
10.قسم دروغ
11.شهادت ناحق
12.تحریف مسائل دینی
13.حکم ناحق
14.لعنت کردن مردم
15.طعنه زدن
16.دل شکستن
17.امر به منکر
18.نهی از معروف
19.بد خلقی
20.تصدیق کفر و شرک
21.غیبت کردن
22.شایعه پراکنی
23.به نام بد صدا زدن
24.تملق و چاپلوسی
25.با مکر و حیله سخن گفتن
26.مزاح زیاد
27.زخم زبان زدن
28.آبرو ریزی
29.کبر در گفتار
30.ادای صدای کسی را درآوردن
31.بدعت در دین
32.اظهار بخل و حسد
33.بد زبانی در معاشرت
34.خشونت در گفتار
35.فحش و ناسزا گفتن
36.سخن چینی کردن
37.ناامید کردن
38.شوخی با نامحرم
39.ریا در گفتار
40.فریاد زدن بیجا

در زمان صدر اسلام اصحاب وفادار پیامبر(صلّی الله علیه وآله) از جمله بلال حبشی، سنگ در دهان خود میگذاشتند تا بدین وسیله کمتر سخن بگویند و از گناهانی که توسط زبان انجام میشود ایمن بمانند.