سفارش تبلیغ
صبا ویژن

آنچه خدا دوست میدارد و آنچه دشمن میدارد

 

بنا بر آیات قرآن کریم خداوند متعال

عدالت‌پیشگان،

جهادگران در راهش،

پرهیزگاران،

توبه‌کنندگان،

پاکیزگان،

نیکوکاران،

صابران

و توکل‌کنندگان را دوست دارد

و تعدّی‌کنندگان،

فسادگران،

کفران‌کنندگان گنهکار،

کافران،

ستمکاران،

متکبّران،

فخرفروشان،

خائنان گنهکار،

تجاوزکنندگان از حد،

اسراف‌کاران،

سرمستان

و متکبّران خودستاینده را دوست ندارد؛

در اینجا به برخی از آن آیات اشاره می‌کنیم:

سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ أَکَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِنْ جاؤُکَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ إِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ یَضُرُّوکَ شَیْئاً وَ إِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ (سوره‌ی مائده /42)

گوشنهادگان بر دروغند، خورندگان حرامند. پس اگر نزد تو آمدند میانشان حکم کن یا از ایشان رویگردان شو و اگر رویگردان شوى هیچ به تو زیانى نرسانند. و اگر میانشان حکم کنى به عدالت حکم کن که خدا عدالتپیشگان را دوست دارد. 

وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى فَقاتِلُوا الَّتی تَبْغی حَتَّى تَفیءَ إِلى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ (سوره‌ی حجرات /9)

و اگر دو گروه از مؤمنان با یکدیگر به جنگ برخاستند، میانشان آشتى افکنید. و اگر یک گروه بر دیگرى تعدى کرد، با آن که تعدى کرده است بجنگید تا به فرمان خدا باز گردد. پس اگر بازگشت، میانشان صلحى عادلانه برقرار کنید و عدالت ورزید که خدا عادلان را دوست دارد.

 

لا یَنْهاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ (سوره‌ی ممتحنه /8)

خدا شما را از نیکى کردن و عدالتورزیدن با آنان که با شما در دین نجنگیدهاند و از سرزمینتان بیرون نراندهاند، باز نمىدارد. خدا کسانى را که به عدالت رفتار مىکنند دوست دارد.

 

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلُونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ (سوره‌ی صف /4)

خدا دوست دارد کسانى را که در راه او در صفى، همانند دیوارى که اجزایش را با سُرب به هم پیوند داده باشند، مىجنگند.

 

إِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئاً وَ لَمْ یُظاهِرُوا عَلَیْکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ (سوره‌ی توبه /4)

مگر آن گروه از مشرکان که با ایشان پیمان بستهاید و در پیمان خود کاستى نیاوردهاند و با هیچ کس بر ضد شما همدست نشدهاند. با اینان به پیمان خویش تا پایان مدتش وفا کنید، زیرا خدا پرهیزگاران را دوست دارد.

 

کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ فَمَا اسْتَقامُوا لَکُمْ فَاسْتَقیمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ (سوره‌ی توبه /7)

چگونه مشرکان را با خدا و پیامبر او پیمانى باشد؟ مگر آنهایى که نزد مسجد الحرام با ایشان پیمان بستید. اگر بر سر پیمانشان ایستادند، بر سر پیمانتان بایستید. خدا پرهیزگاران را دوست دارد.

 

بَلى مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ (سوره‌ی آل عمران /76)

آرى هر کس که به عهد خویش وفا کند و پرهیزگار باشد، خدا پرهیزگاران را دوست مىدارد.

 

لا تَقُمْ فیهِ أَبَداً لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فیهِ فیهِ رِجالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرینَ (سوره‌ی توبه /108)

هرگز در آن مسجد نمازمگزار. مسجدى که از روز نخست بر پرهیزگارى بنیان شده شایستهتر است که در آنجا نماز کنى. در آنجا مردانى هستند که دوست دارند پاکیزه باشند، زیرا خدا پاکیزگان را دوست دارد.

 

وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحیضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحیضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ (سوره‌ی بقره /222)

تو را از حیض زنان مىپرسند. بگو: حیض رنجى است. پس در ایّام حیض از آنان دورى گزینید و به آنها نزدیک مشوید تا پاک گردند. و چون پاک شدند از آنجا که خدا فرمان داده است با ایشان نزدیکى کنید. هر آینه خدا توبهکنندگان و پاکیزگان را دوست دارد.  

فَبِما نَقْضِهِمْ میثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلى خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَلیلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (سوره‌ی مائده /13)

و اهل کتاب- جز اندکى از آنها- چون پیمانشان را شکستند، لعنتشان کردیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم. کلمات را از معنى خود منحرف مىسازند و از آن پند که به ایشان داده شده بود بهره خویش فراموش کردهاند. و همواره از کارهاى خائنانهشان آگاه مىشوى. عفوشان کن و از گناهشان درگذر که خدا نیکوکاران را دوست مىدارد.

 

لَیْسَ عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فیما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (سوره‌ی مائده /93)

بر آنان که ایمان آوردهاند و کارهاى شایسته کردهاند در آنچه خوردهاند گناهى نیست، هر گاه پرهیزگارى کنند و ایمان بیاورند و به کارهاى شایسته پردازند، باز هم پرهیزگارى کنند و ایمان بیاورند، باز هم پرهیزگارى کنند و نیکى، که خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

فَآتاهُمُ اللَّهُ ثَوابَ الدُّنْیا وَ حُسْنَ ثَوابِ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (سوره‌ی آل عمران /148)

خدا پاداش اینجهانى و پاداش نیک آن جهانى را به ایشان ارزانى داشت و خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

وَ أَنْفِقُوا فی سَبیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ. (سوره‌ی بقره/ 195)

در راه خدا انفاق کنید و خویشتن را به دست خویش به هلاکت میندازید و نیکى کنید که خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

الَّذینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ وَ الْعافینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (سوره‌ی آل عمران /134)

آن کسان که در توانگرى و تنگدستى انفاق مىکنند و خشم خویش فرو مىخورند و از خطاى مردم درمىگذرند. خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

وَ أَنْفِقُوا فی سَبیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ. (سوره‌ی بقره/ 195)

در راه خدا انفاق کنید و خویشتن را به دست خویش به هلاکت میندازید و نیکى کنید که خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

وَ کَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثیرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَکانُوا وَ اللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرینَ (سوره‌ی آل عمران /146)

چه بسا پیامبرانى که خدادوستان بسیار همراه آنان به جنگ رفتند. و در راه خدا، هر چه به آنها رسید، سستى نکردند و ناتوان نشدند و سر فرود نیاوردند و خدا شکیبایان را دوست دارد.

 

فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ (سوره‌ی آل عمران /159)

به سبب رحمت خداست که تو با آنها اینچنین خوشخوى و مهربان هستى. اگر تندخو و سختدل مىبودى از گرد تو پراکنده مىشدند. پس بر آنها ببخشاى و برایشان آمرزش بخواه و در کارها با ایشان مشورت کن و چون قصد کارى کنى بر خداى توکل کن، که خدا توکل کنندگان را دوست دارد.

 

 

.(سوره‌ی بقره /190)وَ قاتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ الَّذینَ یُقاتِلُونَکُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدین

نیز هم چنان زخمى رسیده است. و این روزگار است که هر دم آن را به مراد کسى مىگردانیم، تا خدا کسانى را که ایمان آوردهاند بشناسد و از شما گواهان گیرد. و خدا ستمکاران را دوست ندارد.

 


آنچه خدا دوست میدارد و آنچه دشمن میدارد

 

بنا بر آیات قرآن کریم خداوند متعال

عدالت‌پیشگان،

جهادگران در راهش،

پرهیزگاران،

توبه‌کنندگان،

پاکیزگان،

نیکوکاران،

صابران

و توکل‌کنندگان را دوست دارد

و تعدّی‌کنندگان،

فسادگران،

کفران‌کنندگان گنهکار،

کافران،

ستمکاران،

متکبّران،

فخرفروشان،

خائنان گنهکار،

تجاوزکنندگان از حد،

اسراف‌کاران،

سرمستان

و متکبّران خودستاینده را دوست ندارد؛

در اینجا به برخی از آن آیات اشاره می‌کنیم:

سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ أَکَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِنْ جاؤُکَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ إِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ یَضُرُّوکَ شَیْئاً وَ إِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ (سوره‌ی مائده /42)

گوشنهادگان بر دروغند، خورندگان حرامند. پس اگر نزد تو آمدند میانشان حکم کن یا از ایشان رویگردان شو و اگر رویگردان شوى هیچ به تو زیانى نرسانند. و اگر میانشان حکم کنى به عدالت حکم کن که خدا عدالتپیشگان را دوست دارد. 

وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الْأُخْرى فَقاتِلُوا الَّتی تَبْغی حَتَّى تَفیءَ إِلى أَمْرِ اللَّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ (سوره‌ی حجرات /9)

و اگر دو گروه از مؤمنان با یکدیگر به جنگ برخاستند، میانشان آشتى افکنید. و اگر یک گروه بر دیگرى تعدى کرد، با آن که تعدى کرده است بجنگید تا به فرمان خدا باز گردد. پس اگر بازگشت، میانشان صلحى عادلانه برقرار کنید و عدالت ورزید که خدا عادلان را دوست دارد.

 

لا یَنْهاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ (سوره‌ی ممتحنه /8)

خدا شما را از نیکى کردن و عدالتورزیدن با آنان که با شما در دین نجنگیدهاند و از سرزمینتان بیرون نراندهاند، باز نمىدارد. خدا کسانى را که به عدالت رفتار مىکنند دوست دارد.

 

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلُونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ (سوره‌ی صف /4)

خدا دوست دارد کسانى را که در راه او در صفى، همانند دیوارى که اجزایش را با سُرب به هم پیوند داده باشند، مىجنگند.

 

إِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِکینَ ثُمَّ لَمْ یَنْقُصُوکُمْ شَیْئاً وَ لَمْ یُظاهِرُوا عَلَیْکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلى مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ (سوره‌ی توبه /4)

مگر آن گروه از مشرکان که با ایشان پیمان بستهاید و در پیمان خود کاستى نیاوردهاند و با هیچ کس بر ضد شما همدست نشدهاند. با اینان به پیمان خویش تا پایان مدتش وفا کنید، زیرا خدا پرهیزگاران را دوست دارد.

 

کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ فَمَا اسْتَقامُوا لَکُمْ فَاسْتَقیمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ (سوره‌ی توبه /7)

چگونه مشرکان را با خدا و پیامبر او پیمانى باشد؟ مگر آنهایى که نزد مسجد الحرام با ایشان پیمان بستید. اگر بر سر پیمانشان ایستادند، بر سر پیمانتان بایستید. خدا پرهیزگاران را دوست دارد.

 

بَلى مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ (سوره‌ی آل عمران /76)

آرى هر کس که به عهد خویش وفا کند و پرهیزگار باشد، خدا پرهیزگاران را دوست مىدارد.

 

لا تَقُمْ فیهِ أَبَداً لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فیهِ فیهِ رِجالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرینَ (سوره‌ی توبه /108)

هرگز در آن مسجد نمازمگزار. مسجدى که از روز نخست بر پرهیزگارى بنیان شده شایستهتر است که در آنجا نماز کنى. در آنجا مردانى هستند که دوست دارند پاکیزه باشند، زیرا خدا پاکیزگان را دوست دارد.

 

وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحیضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِی الْمَحیضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ (سوره‌ی بقره /222)

تو را از حیض زنان مىپرسند. بگو: حیض رنجى است. پس در ایّام حیض از آنان دورى گزینید و به آنها نزدیک مشوید تا پاک گردند. و چون پاک شدند از آنجا که خدا فرمان داده است با ایشان نزدیکى کنید. هر آینه خدا توبهکنندگان و پاکیزگان را دوست دارد.  

فَبِما نَقْضِهِمْ میثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلى خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَلیلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (سوره‌ی مائده /13)

و اهل کتاب- جز اندکى از آنها- چون پیمانشان را شکستند، لعنتشان کردیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم. کلمات را از معنى خود منحرف مىسازند و از آن پند که به ایشان داده شده بود بهره خویش فراموش کردهاند. و همواره از کارهاى خائنانهشان آگاه مىشوى. عفوشان کن و از گناهشان درگذر که خدا نیکوکاران را دوست مىدارد.

 

لَیْسَ عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فیما طَعِمُوا إِذا مَا اتَّقَوْا وَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَ أَحْسَنُوا وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (سوره‌ی مائده /93)

بر آنان که ایمان آوردهاند و کارهاى شایسته کردهاند در آنچه خوردهاند گناهى نیست، هر گاه پرهیزگارى کنند و ایمان بیاورند و به کارهاى شایسته پردازند، باز هم پرهیزگارى کنند و ایمان بیاورند، باز هم پرهیزگارى کنند و نیکى، که خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

فَآتاهُمُ اللَّهُ ثَوابَ الدُّنْیا وَ حُسْنَ ثَوابِ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (سوره‌ی آل عمران /148)

خدا پاداش اینجهانى و پاداش نیک آن جهانى را به ایشان ارزانى داشت و خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

وَ أَنْفِقُوا فی سَبیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ. (سوره‌ی بقره/ 195)

در راه خدا انفاق کنید و خویشتن را به دست خویش به هلاکت میندازید و نیکى کنید که خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

الَّذینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْکاظِمینَ الْغَیْظَ وَ الْعافینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (سوره‌ی آل عمران /134)

آن کسان که در توانگرى و تنگدستى انفاق مىکنند و خشم خویش فرو مىخورند و از خطاى مردم درمىگذرند. خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

وَ أَنْفِقُوا فی سَبیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ. (سوره‌ی بقره/ 195)

در راه خدا انفاق کنید و خویشتن را به دست خویش به هلاکت میندازید و نیکى کنید که خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 

وَ کَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثیرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَکانُوا وَ اللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرینَ (سوره‌ی آل عمران /146)

چه بسا پیامبرانى که خدادوستان بسیار همراه آنان به جنگ رفتند. و در راه خدا، هر چه به آنها رسید، سستى نکردند و ناتوان نشدند و سر فرود نیاوردند و خدا شکیبایان را دوست دارد.

 

فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ (سوره‌ی آل عمران /159)

به سبب رحمت خداست که تو با آنها اینچنین خوشخوى و مهربان هستى. اگر تندخو و سختدل مىبودى از گرد تو پراکنده مىشدند. پس بر آنها ببخشاى و برایشان آمرزش بخواه و در کارها با ایشان مشورت کن و چون قصد کارى کنى بر خداى توکل کن، که خدا توکل کنندگان را دوست دارد.

 

 

.(سوره‌ی بقره /190)وَ قاتِلُوا فی سَبیلِ اللَّهِ الَّذینَ یُقاتِلُونَکُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدین

نیز هم چنان زخمى رسیده است. و این روزگار است که هر دم آن را به مراد کسى مىگردانیم، تا خدا کسانى را که ایمان آوردهاند بشناسد و از شما گواهان گیرد. و خدا ستمکاران را دوست ندارد.

 


چرا همهی دعاها مستجاب نمیشوند؟

برخی از دعاها مستجاب نمی‌شوند که به علل آن اشاره شد ولی گاهی دلیل مستجاب نشدن دعاها، تأخیر در اجابت دعاست. جابر بن عبدالله روایت نموده است که: رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) فرمود: همانا بنده‌ای از خدای متعال درخواست می‌نماید و خدا او را دوست دارد، پس به جبرئیل می‌فرماید: درخواست این بنده‌ام را برآورده سازید و در این امر تأخیر نمایید پس همانا من دوست دارم صدایش را مداوماً بشنوم و همانا بنده‌ای از خدای عزّ وجلّ درخواست می نماید و خدا از او بیزار است، پس به جبرئیل می‌فرماید: دعای این بنده‌ام را براورده سازید و در این امر تعجیل نمایید چون از شنیدن صدایش بیزارم. (به نقل از الحکم الزاهره)


کسانیکه دعایشان مستجاب است

1- دعای پدر برای فرزندش اگر بخواهد به او نیکی کند و همچنین دعای پدر بر علیه فرزندش اگر بخواهد عاقّش نماید.

و همچنین است دعای مادر برای فرزندش.

2- دعای مظلوم بر علیه کسیکه به او ستم نماید، و دعای او برای کسیکه کمکش می‌کند تا از شرّ ستمگر رها شود.

3- دعای مؤمن محتاج، برای برادر دینی‌اش، زمانیکه آن برادر دینی ارتباتش را با او حفظ کند و همچنین دعای آن مؤمن بر علیه او، زمانیکه ارتباطش را با او قطع کند در حالی که توانگر است و آن مؤمن به کمک او احتیاج دارد.

4- کسیکه در خواسته‌هایش بر غیر از خدای متعال اعتماد نمی‌کند.

5- کسیکه قبل از نزول بلا دعا کند.

6- امامی که در راه امامتش عادل باشد.

7- دعاکننده برای عموم مردم.

8- کسیکه نسبت به اجابت دعایش به پروردگارش خوش‌گمان است.

9- کسیکه در خواسته‌هایش فقط امید به خدا دارد، مثل دعای کسیکه در حال غرق‌شدن است.

10- کسیکه خدا را به حضرت محمّد و اهل‌بیتش (صلّی الله علیه وآله)، قسم بدهد.

11- کسیکه دعایش را با صلوات شروع کند و با صلوات ختم نماید.

12- کسیکه کسبش را پاکیزه نماید.

13- کسیکه دینش را با تقوا پاکیزه کند و از گناهان کبیره بپرهیزد و ‌اصرار بر گناهان صغیره نداشته باشد، یا اینکه از گناهان، توبه‌ی نصوح نماید، یعنی توبه‌ای که به هیچ وجه بازگشت به سوی گناه در آن نباشد.

14- کسیکه در غیاب مؤمنین برایشان دعا کند. (به نقل از مصباح کفعمی)


موانع اجابت دعا

 

1- کسی که بر علیه پدر و مادرش دعا کند.

2- مردی که در خانه‌اش می‌نشیند و می‌گوید: پروردگارا روزیم بده و از خانه اش برای طلب روزی بیرون نمی‌رود، پس خداوند عزّ وجلّ به او خطاب می‌نماید: بنده‌ام! آیا راهی برای طلب روزی و تلاش در زمین با بدنی سالم برایت قرار ندادم تا بدینوسیله عذری درباره‌ی طلب روزی و پیروی از امرم داشته باشی و تا اینکه نسبت به خانواده‌ات بی‌خیر نباشی، پس اگر می‌خواستم روزیت می‌دادم وگرنه بر تو سخت می‌گرفتم و در اینصورت دیگر عذری برای مخالفت امرم نداشتی.

3- مردی که از طرف همسرش اذیّت می‌شود و دعا می‌کند که خدایا مرا از دستش راحت گردان، پس خداوند متعال به چنین شخصی می‌فرماید: بنده‌ام! مگر امر او را در اختیارت قرار ندادم، اگر می‌خواهی رهایش کن و از آزارش آسوده باش و اگر خواستی او را نگه دار.

4- کسی که در دینی که شاهدی نداشته است، طلبکار است و بدهکار، دینش را به او ادا نمی‌کند و او از خدا می‌خواهد حقّش را به او برگرداند، خطاب می‌رسد مگر تو را امر ننمودم که شاهد بگیری و از او اطمینان حاصل کنی.

5- مردی که خدای متعال رزقی به او عطا می‌نماید و او آن را در راه نیک و تقوا انفاق می‌کند و چیزی برای خود باقی نمی‌گذارد و در آن حال از خدای متعال طلب رزق می‌نماید پس خدای متعال به چنین شخصی می‌فرماید: آیا رزق به تو نرساندم و تو خود را بی‌نیاز دانستی، چرا میانه‌روی ننمودی و اسراف کردی؟ همانا من اسراف‌کاران را دوست ندارم.

6- دعای قسیّ‌القلب

7- دعای کسانی که در خانه‌هایشان شراب یا دائره و طنبور (آلات موسیقی) و یا نرد که از آلات قمار است، باشد.

‌8- مردی که بر علیه همسایه‌اش دعا می‌کند، در حالی که می‌تولند خانه‌اش را بفروشد و از همسایگی‌اش دور گردد.

9- کسی که از دیواری می‌گذرد که در حال خراب شدن است، و در راه رفتن سرعت نمی‌گیرد تا اینکه دیوار به رویش خراب می‌شود.

10- مردی که مالی دارد و آن را فاسد می‌کند و از بین می‌برد و از خدای متعال طلب رزق می‌کند، خطاب می‌رسد آیا تو را به اقتصاد و میانه‌روی امر ننمودم، آیا تو را به اصلاح ومصرف مالت در راه درست امر ننمودم.

11- مردی که دختر با ایمانش را به ازدواج فاسقی درآورد.

 

منابع:

 وسایل الشیعة؛ ج 7، ص 123و ج 17، ص 315.

کافی، ج5، ص 67 و ج2، ص 511.

الحکم‌الزاهرة، ج1، ص256.

مستدرک الوسایل، ج5، ص 253 و279.


اسباب اجابت دعا

 

 

در کتاب مصباح کفعمی، اسباب اجابت دعا

 

به نقل از کتاب‌های روایی معتبر، در پنج بخش بیان شده است:

1- آنچه مربوط به اوقات اجابت دعاست:

روز جمعه

هفتمین ساعت شب

آخرین ثلث شب

همه‌ی شب جمعه

دو وقت از روز جمعه:

1- مابین اتمام خطبه‌های نماز تا منظّم‌شدن صفوف نماز.

2- زمانیکه نیمی از خورشید در هنگام غروب آفتاب غایب گردد.

ماه رمضان

شبهای قدر خصوصاً شب بیست وسوّم

روزهای قدر

شبها و روزهای عرفه و مبعث و عیدهای غدیر و قربان و فطر.

شبهای احیاء چهارگانه، یعنی:

شب اوّل ماه رجب، شب نیمه‌ی ماه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان.

روز میلاد

روز نیمه‌ی ماه رجب و همه‌ی شبهایش

ماه‌های حرام یعنی: رجب، ذوالقعده، ذوالحجّه و محرّم که نقل شده است

سزاوارترین آنها به اجابت دعا، ماه رجب و ذوالقعده می‌باشد.

هنگام زوال خورشید در هر روز

هنگام وزش بادها

هنگام نزول باران

هنگام جریان اوّلین قطره‌ی خون شهید

هنگام طلوع فجر تا طلوع خورشید

هنگامی‌که سوره‌ی کافرون ده مرتبه به موقع طلوع خورشید در روز جمعه خوانده شود.

زمانی‌که سوره‌ی قدر، پانزده مرتبه در آخرین ثلث شب جمعه خوانده شود.

هنگام اذان

هنگام قرائت قرآن کریم

 

 

2- آنچه مربوط به مکان اجابت دعاست:

مسجد، محدوده‌ی حرم (مکّه‌ی مکرّمه)، کعبه،

عرفه، مزدلفه (مشعرالحرام)، حائر حسینی (علیه‌السلام)

3- آنچه مربوط به اعمال دعاکننده است:

بعد از نمازها دعا مستجاب است و

درخواست بهشت و حورالعین و پناه‌بردن به خدای متعال از آتش جهنّم تأکید شده است.

بعد از نمازهای وتر و فجر و ظهر و مغرب

در حال سجده بعد از نماز مغرب

دعای مریض برای عیادت‌کننده‌اش

دعای سائل برای کسی که به او انفاق نماید.

دعای حاجی برای کسی که به ملاقاتش برود.

4- آنچه مربوط به حالات دعاکننده است:

مثل روزه، بنابراین دعای روزه‌دار مستجاب است.

دعای مریض

دعای جهادگر

دعای حاجی

دعای کسی که عمره بجا آورد.

دعای کسی که نماز بخواند

و در آن حال چیزی از امور دنیا به ذهنش خطور نکند.

زمانی‌که تحوّل درونی حاصل شود

و پوست بدن جمع گردد و اشک جاری شود.

زمانی‌که صفوف مجاهدین در میدان جنگ به هم برسد.

کسی که طهارت حاصل نماید و بنشیند و منتظر نماز گردد.

سه نفری که نزد برادر دینی خودشان جمع می‌شوند

و به او اطمینان دارند و از سختیها و بلاهایش نمی‌ترسند.

دعای مادر برای فرزند مریضش که بستری شده است.

5- آنچه مربوط به کیفیّت دعا می‌باشد:

دعائی که دربردارنده‌ی اسم اعظم الهی باشد.

اسماء حسنای الهی،

و اگر بعد از هر اسم، جمله‌ی «یا الله» بگوید، به اجابت نزدیک‌تر است.

بعد از گفتن ده مرتبه «یا الله یا الله».

و یا ده مرتبه «یا ربّاه یا ربّاه».

و یا ده مرتبه «یا ربّ یا ربّ».

و یا ده مرتبه «یا سیّداه یا سیّداه».

و یا سه مرتبه در حال سجده «یا الله یا ربّاه یا سیّداه».

و یا هفت مرتبه در حال سجده «یا أرحم الراحمین».

که بعد از این ذکرها، دعاها مستجاب می‌شود.

 

همچنین در روایتی آمده است،

دعای سه نفر قطعاً مستجاب است:

 1- دعای مظلوم 2- دعای مسافر، 3- دعای پدر برای فرزندش.(1)

و نیز از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است،

درخواستی که مابین دو صلوات، مطرح شود، قطعاً برآورده خواهد شد،

زیرا خداوند عزّ وجلّ کریمتر از آنست

که دو طرف دعا را مستجاب نماید و دعای مابین آنها را ردّ نماید.(2)

پی‌نوشتها:

1- الحکم الزاهرة ج1؛ به نقل از: المحجّة البیضاء؛ 1 / 376

.

2- الحکم‌الزاهرة ج1؛ ص256، به نقل از عدة‌الداعی/ 154.


دعا در دیدگاه عارفان

باید دانست که هدف نهایی از دعا تنها برآمدن حاجت و رفع گرفتاری و سختی و شفای بیماران نیست، بلکه یاد خداوند تبارک و تعالی و بهره مند شدن از تعالیم ربوبی آن بسیار مهمتر است، بعنوان مثال در «دعای سحر» درخواستی مطرح نمی‌شود که توحید صفاتی را متذکّر می شود، و اینکه همه‌ی صفات پسندیده‌ای که در مخلوقین موجود است از موهبات و افاضات خداوند متعال به آنان است، و یا در دعای «مکارم الأخلاق»، راه‌های درست زندگی کردن و رهایی از مکرهای شیطانی و ویژگیهای لباس تقوا شرح داده شده است، در نتیجه دعاهای حضرات معصومین (علیهم السلام) در عین حال که بهترین عمل عبادی محسوب می‌شوند بهترین مکتب علمی و معرفتی نیز می‌باشند.


چرا باید دعا بخوانیم؟ و آیا دعای تنها کافیست؟

 

 

خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «قل ما یعبؤا بکم لولا دعاؤکم» اگر دعای شما نبود خداوند به شما اعتنا و توجّهی نداشت. (سوره‌ی فرقان، آیه‌ی 77)

 

دعا «بهترین و برترین عبادت»، «کلید رستگاری»، «گشاینده‌ی در رحمت»، و «سلاح مؤمن و ستون دین و نور آسمان‌ها و زمین» است.

دعا «محبوب‌ترین عمل در نزد خداوند»، «نیمی از عبادت»، «سلاح پیامبران» و «سپر مؤمن» است.

دعا «دفع کننده‌ی امواج بلا»، «سبب شفای از هر بیماری»، و «دفع کننده‌ی قضا و قدر» است. (پرسشها و پاسخها، دفتر نهم، ص 74، به نقل از میزان الحکمه)

دعا بهترین تکیه گاه روحی و ذخیره‌ی آخرت است، و سبب شفای دردها و دفع بلاها و فراوانی رزق و دستیابی به خواسته هاست. (مفاتیح الجنان)

البته تنها دعا خواندن کافی نیست، حضرت رسول خدا (ص) قومی را دیدند که زراعت انجام نمی دادند، حضرت فرمود: شما که هستید؟ گفتند: ما متوکّلون (توکل کنندگان) هستیم، حضرت فرمود: نه، این چنین نیست، بلکه شما متّکلون (وبال دیگران) هستید (مستدرک: 11 / 217)

در روایتی دیگر امام صادق (علیه السلام) خطاب به عنوان بصری می‌فرماید: «فإن اردت العلم فاطلب أوّلاً فی نفسک حقیقة العبودیّة واطلب العلم باستعماله واستفهم الله یفهمک» (تو نیز اگر طالب علم حقیقی هستی ابتدا در جان خودت حقیقت عبودیّت و بندگی را پیدا کن، و آنگاه علم را با عمل به آموخته‌ها طلب کن و از خدا بخواه تا به تو فهم آن را عطا فرماید تا خدا به تو تفهیم فرماید.) (حدیث شریف عنوان بصری به نقل از: بحارالأنوار، ج 1، ص 224)


دعای امام زمان (عج)

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله ربّ العالمین

والصلاة والسلام علی محمّد وآله الطاهرین

حمد خدای راست که پروردگار جهانیان است

و مستجاب کننده ی دعاهای بندگان است،

امّا بعد، نوشتار حاضر درباره ی دعای حضرت مهدی (صلوات الله علیه) است

که به دعای خودسازی مشهور است

و در کتاب شریف «مصباح کفعمی، صفحه ی 349»

و «البلد الأمین، صفحه ی 280» آمده است،

این دعاء با عظمت از جمله دعاهایی است که

جهت تعلیم معارف دین اسلام بسیار مفید می باشد

که به فضل و عنایات خداوند عزّ وجلّ

به شرح فرازهای نورانی این دعا می‌پردازیم.

«اللهمّ ارزقنا توفیق الطاعة وبعد المعصیة وصدق النیّة وعرفان الحرمة

وأکرمنا بالهدی والإستقامة

وسدّد ألسنتنا بالصواب والحکمة

واملأ قلوبنا بالعلم والمعرفة

وطهّر بطوننا من الحرام والشبهة

واکفف أیدینا عن الظلم والسرقة

واغضض أبصارنا عن الفجور والخیانة

واسدد أسماعنا عن اللغو والغیبة

وتفضّل علی علمائنا بالزهد والنصیحة

وعلی المتعلّمین بالجهد والرغبة

و علی المستمعین بالإتّباع والموعظة

وعلی مرضی المسلمین بالشفاء والراحة

وعلی موتاهم بالرأفة والرحمة

وعلی مشایخنا بالوقار والسکینة

وعلی الشباب بالإنابة والتوبة

وعلی النساء بالحیاء والعفّة

وعلی الأغنیاء بالتواضع والسّعة

وعلی الفقراء بالصبر والقناعة

وعلی الغزاة بالنصر والغلبة

وعلی الأسراء بالخلاص والراحة

وعلی الأمراء بالعدل والشفقة

وعلی الرعیّة بالإنصاف وحسن السیرة

وبارک للحجّاج والزوّار فی الزاد والنفقة

واقض ما أوجبت علیهم من الحجّ والعمرة

بفضلک ورحمتک یا أرحم الراحمین»

خداوندا! توفیق بندگی و ترک گناهان و دوری از آن را به ما عطا فرما

و نیّت خالص و شناخت آنچه که در نزد تو محترم است، به ما روزی کن.

در سایه‌ی استقامت در (بندگی) و بهره برداری از هدایت، ما را بزرگ بدار

و به وسیله‌ی سخن گفتن به صواب و حکمت،

زبان ما را (از بدیها و کلمات ناروا) باز دار.

قلبهای ما را از نور علم و معرفت (الهی بر اساس حقیقت) آکنده کن

و شکمهای ما را از خوردن مال حرام و شبهه ناک دور دار.

دستهای ما را از ظلم به بندگانت و بردن ثروت و اموال آنها

و چشمهای ما را از خیانت (به ناموس مردم)

و گوشهای ما را ازشنیدن غیبت و گناهان دیگر حفظ نما.

به دانشمندان ما زهد و نصیحت،

به دانشجویانمان کوشش و رغبت

و به شنوندگانمان پیروی و شنوایی حقّ عنایت فرما.

بیماران مسلمان را شفا بخش

و آنان را از نعمت آسایش بهره مند ساز

و بر مردگان مسلمان رأفت و رحمت خودت را ارزانی دار

و به پیران و سالخردگان وقار و متانت

و به جوانان توفیق توبه و پشیمانی مرحمت فرما.

(بار خدایا) زنان ما را به زیور حیا و عفّت مزیّن کن،

به صاحبان ثروت، تواضع و دست گشاده مرحمت کن

و تهیدستان ما را با صبر و قناعت یاری فرما.

جنگجویان ما را نصرت و پیروزی بر دشمن عنایت کن

و اسیران در بند ما را خلاصی بخش

و آنها را به آسایش در زندگی نایل فرما.

زمامداران را به وسیله‌ی نیروی عدل و مهربانی مشمول لطف خودت کن.

رعیّت ما را با روش و رفتار خوب و انصاف در کارها مورد مرحمت خود قرار ده.

بر زاد و توشه‌ی حجّاج خانه ات و زائران دیگر بیفزا

و عمره ای را که بر آنان واجب فرموده ای قبول فرما،

به فضل و رحمت خود ای مهربانترین مهربانان.


به همین راحتی از شر بگو مگو راحت بشید

 

به همین راحتی از شر بگو مگو ها خلاص شوید

 

 

7 گام برای به دست آوردن کلید هم‌زبانی با همسرتان

  زمان مناسبی را برای گفت‌و‌گو انتخاب کنید:

 این مسئله بسیار مهم است، شما ممکن است علاقه‌مند باشید که بعد از بازگشت از کار با شوهرتان صحبت کنید اما او در این زمان نیاز به آرامش داشته باشد، پس بهترین راه این است که بعدا گفت‌و‌گو کنید. 

 در مقابل سکوت شوهرتان، سکوت نکنید: 

گاهی اوقات سکوت مرد باعث ایجاد احساس ناکامی و عصبانیت در زن می‌شود. برای اجتناب از این موقعیت، هنگامی که شوهرتان پاسخ نمی‌دهد، سکوت نکنید و جویای احوالش باشید. اگر بازهم پاسخ نداد راحت از کنار سکوتش رد نشوید. 

 جزئیات را از شوهرتان بپرسید و در مورد مسائل کلی از او سؤال نکنید:

 هیچ‌وقت از شوهرتان نپرسید: «امروز کار چطور بود؟» به جای این بگویید: «امروز رفتی شرکت، با رئیستون در مورد اون مسئله حرف زدی؟» 

  علایق مشترکتان را توسعه دهید:

 درمیان گفت‌و‌گوهایی که با شوهرتان دارید، سعی کنید علایق مشترک‌تان را پیدا و او را هم از آن آگاه کنید. حتی می‌توانید یک قدم هم فراتر بردارید و به مرور زمان سعی کنید ‌نظرهای متفاوت با شوهرتان را به هم نزدیک کنید. 

  شرکت در فعالیت‌های متفاوت:

 سعی کنید در همه کارها کنار شوهرتان باشید به طوری‌که او حضورتان را حس کرده و بتواند با شما احساس راحتی بیشتری کند در این صورت در ارتباط برقرار کردن و صحبت کردن، بیشتر می‌توانید روی او تاثیرگذار باشید و همسرتان هم بهتر از گذشته به حرف‌های شما گوش خواهد داد. 

  با دقت به صحبت‌های او گوش کنید: 

وقتی که با شوهرتان در حال گفت‌و‌گو هستید و قرار است در مورد موضوع مهمی تصمیم‌گیری کنید، باید نشان دهید که شش‌دانگ حواستان پیش اوست و مو به‌مو به صحبت‌هایش گوش می‌دهید. نباید طوری رفتار کنید که او احساس کند شما دل به حرف‌های او نمی‌‌دهید. 

  منصفانه بحث کنید: 

در هنگام بحث کردن نباید جانبدارانه در مقابل همسرتان قرار بگیرید و گاهی هم خودتان را جای او بگذارید و اگر حرفی خلاف میل شما عنوان می‌شود، حالت تدافعی نگیرید. 

 

  بهترین گوش باشید 


1. هنگام صحبت کردن با همسرتان به چشم‌های او نگاه کنید و تا جایی که می‌توانید اجازه ندهید تماس چشمی شما قطع شود. این کار باعث می‌شود حرف‌هایتان تاثیر بیشتری روی او داشته باشد. 

2.  درحین صحبت کردن کار دیگری انجام ندهید اگر وقتی همسرتان می‌خواهد با شما صحبت کند، مشغول انجام کاری هستید، آن را رها کنید و بعد از تمام شدن حرف‌هایتان به ادامه کاری که انجام می‌دادید بپردازید اگر هم کاری که انجام می‌دهید ضروری است از او بخواهید دقایقی را صبر کند تا کارتان را تمام و بعد شروع به صحبت کردن کنید. 

3.  هرازگاهی با تکان دادن سر حرف‌های او را تایید کنید. این کار باعث می‌شود تا مطمئن شود که به حرف‌های او گوش می‌دهید و با اعتماد به‌نفس بیشتری حرف‌هایش را ادامه می‌دهد و از گفت‌و‌گو با شما لذت خواهد برد. 

4. حرف‌های همسرتان را قطع نکنید در غیر این صورت، ممکن است:

 

  •  او را عصبانی کنید.
  •  رشته کلام از دستش خارج شود.  
  • شما متوجه منظور او نشوید و زود قضاوت کنید.  
  • بحث شما به نتیجه‌ای نخواهد رسید. 

5.  اگر بخشی از حرف‌های همسرتان را متوجه نشدید همان لحظه به او بگویید که مجددا توضیح بیشتری بدهد. 
 

 

اغلب زن‌هاموقع بحث این اشتباهات استراتژیک را مرتکب می‌شوند


بعضی از اشتباه‌های هنگام بحث کردن باعث می‌شود گفت‌و‌گوهای شما با همسرتان به نتیجه مطلوبی نرسد اگر سعی کنید این اشتبا‌ه‌هایی را که در بسیاری از زنان به عادت تبدیل شده از خود دور کنید، به نفع شما خواهد بود. 

1- بالا بردن صدا یا استفاده از لحن به شدت احساسی مثل تهمت زدن، ناله کردن،‌ طعنه زدن و... 

2- استفاده کردن از جملاتی مانند «چگونه می‌توانی این حرف را بزنی؟» شما می‌توانید به جای این جمله بگویید: «می‌فهمم و قبول دارم که... اما نظر من این است که...» 

3- نظر شوهرتان را درباره موضوعات مختلف در ذهن خود تفسیر نکنید. بهتر است به جای این کار با صراحت از خودش بپرسید که منظورش از حرفی که زده، چه بوده است. 

4- شکایت کردن کلی درباره همه‌چیز به جای مشخص کردن دقیق علت عصبانیت و ناراحتی؛ مثلا استفاده از این جملات رایج: «تو مدام تلویزیون تماشا می‌کنی»